Wiersze z ambicjami poezji filozoficznej, podejmują między innymi tematykę stanu świadomości człowieka w obliczu erozji tradycyjnej wiary religijnej i dramatycznych prób jej zastąpienia. Autor podejmuje w tym celu dialog z rzeczywistymi postaciami szeroko pojętego świata kultury, konfrontując je z problematyką tak zwanych "spraw ostatecznych", jak śmierć, sens życia, współistnienie dobra i zła, Bóg i brak Boga. Unika eksperymentów literackich, używając prostego języka i słów w ich podstawowym znaczeniu. Ma to odwracać uwagę czytelnika od problemów czysto literackich, a kierować ją ku rzeczywistym problemom człowieka. W założeniu autora, w dzisiejszym świecie oszalałych mass mediów, wiersz ciągle pozostaje sposobem na przeżycie Tajemnicy Istnienia.