Dzieje konfliktów toczonych na morzach i oceanach od czasu wyprawy „Niezwyciężonej Armady” (1581) po wybuch I wojny światowej (1914).
Historia ludzkości związana jest ze zdobywaniem mórz. Już starożytne potęgi handlowe, Grecja i Kartagina, dysponowały silną flotą, marynarkę wojenną utworzyła też republika rzymska. W czasach nowożytnych siły morskie odgrywały jeszcze większą rolę. Eksploracja i kolonizacja obu Ameryk, Afryki i Azji, zainicjowane wyprawą Krzysztofa Kolumba w 1492 roku, otworzyły nowy rozdział w dziejach. Walka o hegemonię toczyła się również na wodach Bałtyku, Morza Czarnego, Śródziemnego, Żółtego. Własną marynarką dysponowały nie tylko mocarstwa europejskie, ale i Turcja, Japonia, Chiny, a gwałtowny rozwój amerykańskiej gospodarki po wojnie secesyjnej zaowocował powstaniem nowej morskiej potęgi. Najświatlejsi i najwybitniejsi politycy i wojskowi owych czasów doceniali znaczenie flot wojennych oraz oceanicznych szlaków komunikacyjnych.
Paweł Wieczorkiewicz opisuje poszczególne kampanie i akcje bojowe, zarysowując jednocześnie ogólniejsze tło wydarzeń. Przedstawia także przemiany w technice i taktyce walki oraz organizację marynarki wojennej od epoki żaglowej po wiek pary, żelaza i śruby, zastosowania morskich granatów artyleryjskich i min.