Bogna Wegner jest dojrzałą kobietą, wrażliwą i pełną autoironii pisarką, która nieoczekiwanie wdaje się w romans z młodszym mężczyzną. Związek kończy się tragicznie, ale właśnie on stanie się dla Bogny bodźcem do obrachunku z własną biografią i polsko-żydowską historią rodzinną. W tej powieści przenikają się wspomnienia własne i cudze, zdarzenia całkiem realne i metafizyczne, złe i dobre mity z dzieciństwa. Książka ta to jednocześnie znakomite psychologiczne studium dojrzałej kobiety, saga rodzinna i próba rozliczenia się z historią.