Wojna rosyjsko perska 1826-1828

Wojna rosyjsko-perska 1826–1828 należy do kluczowych problemów historii nie tylko Rosji i Persji, ale również Azerbejdżanu i Armenii. Wynik zmagań rosyjsko-perskich ukształtował bowiem na dziesięciolecia granicę państwową między carską Rosją a Persją dynastii Kadżarów. Wytyczona została ona właśnie na mocy traktatu w Turkmanczaju, kończącego wojnę. Granica ta przetrwała do dziś jako granica państwowa między Islamską Republiką Iranu a Republiką Azerbejdżanu.
Wojna rosyjsko-perska 1826–1828 jest bardzo ważnym zagadnieniem dla dziejów Iranu i Rosji oraz trzech współczesnych państw, leżących na Zakaukaziu: Azerbejdżanu, Armenii i Gruzji. Mimo to do tej pory nie doczekała się ona rzetelnej monografii. Najczęściej zagadnienie to poruszali historycy rosyjscy i sowieccy przy okazji badań nad stosunkami rosyjsko-perskimi w XIX stuleciu. Niestety, interesował ich przede wszystkim aspekt dyplomatyczny w relacjach między Petersburgiem a Teheranem.
Wojna rosyjsko-perska z lat 1826–1828, która jest przedmiotem niniejszej pracy, nie doczekała się poważniejszego opracowania, szczególnie w aspekcie wojskowym, tak w literaturze rosyjskiej, jak i brytyjskiej, nie mówiąc już o polskiej historiografii.