Amerykańska kultura popularna była częścią procesów globalizacyjnych i modernizacyjnych. Przystosowana swoim uniwersalnym charakterem, sprawdzonym w multietnicznym i wielokulturowym społeczeństwie amerykańskim, z łatwością trafiała w gusta ludzi na całym świecie. Jej eskapistyczny i buntowniczy charakter sprawiał, że służyła społeczeństwom w rozmaitych okolicznościach do wyrażania bardzo rozmaitych potrzeb. Polskie spotkania z amerykańską kultura popularną z jednej strony wpisują się w globalne tendencje jej wykorzystania. Z łatwością może zbudować siatkę podobnych zjawisk występujących w podobnych, a czasem nawet tych samych okresach, choć w różnych politycznie i geograficzne miejscach. Z drugiej strony Polacy z powodu odmiennych doświadczeń politycznych uczestniczyli w konsumpcji amerykańskiej kultury przyswajając ją w sposób mniej naturalny, w efekcie jakby wypaczając wiele kulturowych elementów.

Bez wątpienia kultura popularna stała się w ostatnim stuleciu ważnym elementem kształtującym tożsamość Polaków, zaś amerykańska kultura odegrała w tych procesach rolę kluczową – inspirując, dostarczając poręcznych rozwiązań formalnych, a także symboli, ikon, anektując sporą cześć wyobraźni, generując rozmaite fantazje, ale też wspólne pokoleniowe doświadczenia. Spotkania Polaków z amerykańską kulturą popularną, raz miłe i edukujące, innym razem trudne i niebezpieczne budowały relacje i więzi, a także stały się zapisem dorastania, walki, stawania się wolnym, demokratycznym i nowoczesnym społeczeństwem.

Ze „Wstępu”