Wszystkie trzy dramaty pokazują wpływ władzy na jednostkę. Niezależnie, kto i z jakiego powodu i na kogo oddziałuje.
„Skarb” - komedia, w której pokazany jest mechanizm manipulacji ludźmi polegający na obietnicy dobrobytu w zamian za ślepe akceptowanie tego, co władza daje. Na jednej szali znajduje się wolność, a na drugiej pełny żołądek oraz zamordyzm, jeśli się wychylasz ponad to, co ci wolno.
„Zagadkowa śmierć pana B.” - to z kolei kryminał. Przedstawia sytuację, która mogłaby się zdarzyć w każdym domu. Niby zwykła śmierć chorego na cukrzycę człowieka w oczach śledczych urasta do rangi morderstwa. Dramat kończy zaskakujący i tajemniczy finał.
„Biurosztuczna inteligencja” - opowiada o pracy młodych ludzi w korporacji. Oczekiwania pracodawców dotyczące coraz większej wydajności powodują, że zanika różnica między ludźmi a sztuczną inteligencją. Widz do końca nie wie, czy pracownicy to normalni ludzie czy roboty.