Dobra wiara w podatku od wartości dodanej

Koncepcja dobrej wiary stworzona została w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W dobrej wierze pozostaje wyłącznie podatnik, który nie wiedział lub przy zachowaniu należytej staranności nie mógł dowiedzieć się o tym, że uczestniczy w transakcji, która wiąże się z nadużyciem lub oszustwem w zakresie podatku od wartości dodanej. Takiego podatnika, mimo że uczestniczy on w transakcji stanowiącej oszustwo lub nadużycie, nie można pozbawić określonego rodzaju uprawnienia, np. prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Prezentowana publikacja stanowi analizę koncepcji dobrej wiary prowadzoną z punktu widzenia normatywnej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Wskazuje przy tym na:
- materialnoprawny aspekt dobrej wiary – kiedy jej dowodzić,
- formalnoprawny aspekt dobrej wiary – jak jej dowodzić.

Informacja dotycząca wprowadzenia produktu do obrotu:
Ten produkt został wprowadzony na rynek przed 13 grudnia 2024 r. zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami (Dyrektywą o ogólnym bezpieczeństwie produktów). W związku z tym może on być nadal sprzedawany bez konieczności dostosowania do nowych wymogów wynikających z Rozporządzenia o Ogólnym Bezpieczeństwie Produktów (GPSR). Produkt zachowuje pełną legalność w obrocie, a jego jakość i bezpieczeństwo pozostają zgodne z obowiązującymi wcześniej standardami.

Information regarding product placement on the market:
This product was placed on the market before December 13, 2024, in accordance with the applicable regulations at the time (the General Product Safety Directive). As a result, it can continue to be sold without needing to meet the new requirements introduced by the General Product Safety Regulation (GPSR). The product remains fully compliant with all previously valid legal standards, ensuring its continued quality and safety.