Chopin i Baronowa Nathanielowa de Rothschild Nokturn c-moll i walc a-moll bez numeru opusu. Pronlemy artybucji. Mazurek op. Posth.67 nr 4

„Historia związków Chopina z rodziną Rothschildów w Paryżu pozostaje w biografii mistrza rozdziałem do zbadania. Okazję do tego daje nam podwójne odkrycie. Chodzi ni mniej, ni
więcej, tylko o pierwsze wydanie (ok. roku 1870) Nokturnu c-moll i Walca a-moll bez numeru opusu, podpięte pod nazwisko Rothschild, oraz o nieznaną wersję Mazurka op. posth. 67 nr 4, zanotowaną przez kompozytora w rodzinnym albumie.
Przytoczona niemal półtora wieku temu przez Karasowskiego i od tamtej pory nieuchronnie powtarzana w większości biografii opowieść o tym, jak zagubiony Chopin, wędrując po paryskim bruku, spotkał rodaka, Walentego Radziwiłła, który tego samego wieczoru miał go zaprowadzić do Rothschildów – co zapoczątkowało piorunujący sukces kompozytora w sferach towarzyskich – nadaje się, przynajmniej w tej formie, do włożenia między bajki: Walentego nie było bowiem wtedy w Paryżu.
Jest natomiast prawdopodobne, że Chopin zaczął dawać lekcje gry na fortepianie Betty de Rothschild już na przełomie lat 1832–1833, w epoce swojego debiutu w wielkim świecie”.

Jean-Jacques Eigeldinger jest jednym z najwybitniejszych na świecie ekspertów w dziedzinie twórczości i biografii Fryderyka Chopina. Do zdominowanej w znacznym stopniu przez Polaków i Anglosasów dziedziny wnosi głębię frankofońskiej erudycji i osobiste humanistyczne esprit. Te cechy opromieniają zwięzłe, ale głębokie i znakomicie poprowadzone studium o związkach Chopina z rodziną Rothschildów i dwóch owianych nimbem tajemnicy utworach: Nokturnie c-moll i Walcu a-moll.