Víťo Staviarsky, zawsze z wrodzoną sobie dyskretną empatią, ale i z wybornym poczuciem groteski opisuje w tej książce w prosty i jakby paradokumentalny sposób losy na ogół „trzecioligowych” prowincjonalnych bohaterów: Cyganów, alkoholików, drobnych przestępców, wszelkiego rodzaju nieudaczników, bądź osób nie całkiem zdrowych psychicznie. Albo ich matek i żon… Słowem – interesują go zwłaszcza ci, którym się nie powiodło.