Tytuł ten podsumowuje konferencję, która odbyła się we Wrocławiu w dniach 23-24 listopada 2010, organizowaną przez Zakład Mostów Instytutu Inżynierii Lądowej Politechniki Wrocławskiej, Dolnośląską Izbę Inżynierów Budownictwa oraz Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej.
fragment wstępu:
Budownictwo obiektów inżynierii komunikacyjnej rozwija się w Polsce w niespotykanym, w naszej historii, tempie. Aktualnie jest w realizacji ponad 700 km autostrad, dróg ekspresowych i obwodnic miejscowości, na których buduje się kilkaset obiektów mostowych rocznie. W tym roku w Polsce było lub jest w budowie 10 dużych mostów o przęsłach rozpiętości ponad 100 m, a trzy budowane mosty (przez Wisłę w Kwidzyniu oraz w Toruniu i przez Odrę we Wrocławiu) mają przęsła o rozpiętości przekraczającej 200 m.
Dane te świadczą o wielkim skoku technologicznym, jakiego dokonało w ostatnich latach polskie mostownictwo.
Inwestorzy, coraz częściej, żądają od projektantów i firm budowlanych realizacji projektów i budowy obiektów w bardzo krótkich terminach. Jedną z dróg prowadzących do tego celu jest zastosowanie różnorodnych form prefabrykacji. Pod terminem prefabrykacja rozumiemy wytwarzanie konstrukcji różnego typu i z różnych materiałów poza miejscem jej finalnego usytuowania. Prace związane z wytworzeniem prefabrykatów mogą być prowadzone zarówno na placu budowy jak i poza nim. Ich celem jest ułatwienie i przyspieszenie procesu budowy.
Celem seminarium jest przedstawienie różnych obszarów zastosowania prefabrykacji we współczesnym mostownictwie i zwrócenie uwagi na korzyści wypływające z tego faktu.
Tak, więc Seminarium w zamierzeniu organizatorów powinno stanowić formę wymiany poglądów dotyczących zagadnień technicznych, organizacyjnych i prawnych związanych z budową infrastruktury drogowej w Polsce ze szczególnym wykorzystaniem prefabrykacji.