Samotność… Jeżeli Ewie Kotowskiej wydawało się, że poznała jej smak, była w błędzie. Teraz dopiero, gdy straci ukochanego mężczyznę i najbliższych przyjaciół, doświadczy prawdziwej samotności. Jednak los, dotąd tak okrutny, ma dla Ewy parę niespodzianek. Gdy tylko kobieta odnajdzie siłę, by odbudować z gruzów swój świat, odnajdzie swoje miejsce na ziemi, pojawią się nowe przyjaźnie, a promyk nadziei, że będzie lepiej, musi być, prawda?, nieśmiało rozproszy mrok.

Miłość… O nie. Ewa jest bardzo ostrożna z powierzaniem serca w czyjeś ręce. Przyjaźnić się z mężczyznami? Tak, jak najbardziej, ale pokochać? Nie. Jej szczere uczucia zostały tyle razy podeptane, miłość odrzucona, a ona sama zdradzona, że trzyma serce pod kluczem. Czasem tylko tęskni za Tym Jedynym, za bliskością, jakiej przyjaciele dać Ewie nie mogą.

Marzenia… Ich nie porzuciła nigdy. Ale są tak dalekie, tak niespełnialne… By sięgnąć po swoją gwiazdkę z nieba, musi zaufać choć raz. Jeszcze jeden, ostatni raz. Czy się odważy? Czy jej poranione serce będzie potrafiło wybaczyć i pokochać, gdy On stanie przed Ewą ponownie?

„Trzy razy naj: najpiękniejsza, najbardziej emocjonująca, najbliższa memu sercu. Taka właśnie jest Marzycielka – Isia.

„Wiedziałam, że to ostatni tom Trylogii Autorskiej, chciałam więc delektować się nim jak tabliczką czekolady. Niestety, nie dało się. Połknęłam tę książkę na raz i nie odłożyłam jej, dopóki nie ujrzałam słowa koniec. Marzycielka to godna następczyni Pisarki i Zagubionej, a Katarzyna Michalak z każdą kolejną napisaną książką coraz wyżej stawia sobie poprzeczkę” – Zu-Zu.

„Kolejna cudna powieść mistrzyni emocji! Opowieść o Weronice i Wiktorze to moim zdaniem najpiękniejsza trylogia w dorobku Katarzyny Michalak. Mam wrażenie, że jej bohaterowie żyli gdzieś tuż obok mnie, tak bardzo prawdziwi wydawali się na kartach książki. Bardzo się do nich przywiązałam” – M.M.