Język bengalski należy do indoeuropejskiej rodziny językowej, a literatura bengalska - zaliczana do najbogatszych na subkontynencie indyjskim – jako jedyna może się poszczycić laureatem Nagrody Nobla (Rabindranath Tagore, 1913). Języka bengalskiego używa się głównie w Bangladeszu i w Indiach (w stanie Bengal Zachodni).
Pod względem liczby użytkowników język ten znajduje się w pierwszej dziesiątce języków świata – posługuje się nim bowiem blisko ćwierć miliarda ludzi. Mimo to opracowania gramatyki języka bengalskiego w językach europejskich są nieliczne.
Gramatyka języka bengalskiego jest pierwszą tego typu publikacją w języku polskim. Przeznaczona zasadniczo dla osób uczących się języka bengalskiego, może też służyć szerszym kręgom czytelników, którzy chcieliby poznać strukturę tego ważnego języka nowoindyjskiego.