Treścią publikacji są wspomnienia Stanisławy Sowińskiej – osoby z najściślejszego grona decydentów instalujących po wojnie system komunistyczny w Polsce. Demaskuje procesy podejmowania decyzji, atmosferę niekończących się podejrzeń i domniemanych spisków. W wyniku rozgrywek wewnątrz PZPR autorka sama została skazana i uwięziona w latach 1949–54. Szczegółowo opisuje rzeczywistość peerelowskiego więzienia, tortur, przesłuchań – teraz jednak w roli ofiary. Opisuje spotkania z Wiesławem Gomułką, Marianem Spychalskim oraz swoimi katami – Anatolem Fejginem, Romanem Romkowskim i Józefem Różańskim.