Tekst napisany ponad czterdzieści lat temu pozostaje bardzo aktualny. Nie wydaje się, aby w języku polskim istniał podręcznik o podobnej konstrukcji i języku, obejmujący taki fragment geometrii różniczkowej. Zastosowano nowoczesny język geometrii różniczkowej, wprowadzony w drugiej połowie XX wieku i używany obecnie powszechnie. W tym przypadku jest to język wiązek wektorowych, operatorów różniczkowych i algebry tensorowej.
Podręcznik ten może być przydatny dla studentów, i pracowników naukowych, kierunków matematycznych, fizycznych i ogólnie ścisłych, zarówno uniwersytetów, jak i politechnik.