Zanim praca Walthera Grossego trafiła w ręce polskiego czytelnika, należało ją opatrzyć niewielkimi uzupełnieniami. Wynikają one z mnogości występujących dawniej i dziś nazw miejscowych w rejonie, którego dotyczy opracowanie. Większość pola bitwy pod Gąbinem znajduje się dziś w obwodzie kaliningradzkim, a jedynie niewielka jego część – w Polsce.
W przypadku północnej części pola bitwy dla większych miejscowości zastosowano znane przed II wojną światową egzonimy – stąd Gąbin a nie Gusiew. Odpowiedniki niemieckie podano w nawiasach kwadratowych, a nazwy współczesne, jako mniej istotne dla poznania przebiegu wydarzeń z roku 1914, podano w przypisach. Nazwy mniejszych miast i wsi pozostawiono w języku niemieckim, przy czym pominięto nazwy nadane przez nazistów w ramach germanizacji toponimów i obowiązujące tylko w latach 1938–1945.
Jeśli chodzi zaś o nazwy miejscowości znajdujących się obecnie w Polsce, tłumacz posłużył się odpowiednikami polskimi. W przypadkach, gdzie istnieją alternatywne nazwy, przyjął warianty używane współcześnie, stąd np. Węgorzewo i Giżycko, a nie Węgobork i Lec. Im także towarzyszą niemieckie odpowiedniki ujęte w nawiasy kwadratowe. Dodatki te występują wyłącznie przy pierwszym pojawieniu się danej nazwy w tekście głównym.
Tłumaczenie zachowało oryginalną strukturę pracy. W kilku przypadkach dla jasności podano w nawiasach kwadratowych zastosowaną przez autora terminologię wojskową.