Cudaczek-Wyśmiewaczek, licho malusie i cieniutkie jak igła, mieszkał w domku, co to nie był ani duży, ani mały, tylko w sam raz. Nie jadł i nie pił, tylko śmiechem żył. Śmiał się i śmiał do rozpuku, a brzuszek pęczniał mu i pęczniał, aż napęczniał jak ziarnko grochu. Wtedy Cudaczek był syty i zadowolony.

Obrażalska, Złośnicki, Beksa, pan Byle-jak, unikająca grzebienia Kasia i inne dzieci dostarczały złośliwemu skrzatowi wielu powodów do szyderczego śmiechu. Wredne licho tylko nim się żywiło i trudno było się od niego uwolnić. Koniecznie sprawdźcie, jak dzieciaki sobie z tym poradziły!

"Cudaczek-Wyśmiewaczek" to ulubiona lektura wielu pokoleń dzieci!

Czyta Aleksandra Spyra