Dekret Unitatis Redintegratio jest dokumentem ekumenicznego przełomu w Kościele katolickim, wpisującym się w główne dzieło Soboru Watykańskiego II – przywracanie jedności pomiędzy podzielonymi chrześcijanami. Wpływ owego promulgowanego 21 listopada 1964 roku przez papieża Pawła VI dekretu na relacje Kościoła katolickiego z innymi Kościołami chrześcijańskimi oraz wspólnotami religijnymi jest tak ogromny, że można mu przypisywać dokonanie „przełomu kopernikańskiego” w dziedzinie ekumenizmu. Zbiór artykułów wydany w pięćdziesiątą rocznicę tego wydarzenia przynosi refleksje na temat wewnętrznej i zewnętrznej odnowy Kościoła, jaka dokonała się po soborze w obrębie m.in. liturgii, katechezy, dialogu międzyreligijnego czy dialogu z niewierzącymi. Ale jest też sygnałem, jak wiele jest jeszcze do zrobienia w dziedzinie ekumenizmu, nie tylko w wymiarze teologicznym, ale i praktycznym, np. gdy chodzi o małżeństwa mieszane czy współpracę wspólnot w społecznościach lokalnych zróżnicowanych religijnie.