Annie Besant opisuje w tym dziele pielgrzymkę duszy, która podróżuje drogą wijącą się wokół góry do najbardziej świętego z wszystkich miejsc, jakim jest Świątynia czterech Wielkich Wtajemniczeń. Aby dotrzeć do Zewnętrznego Dziedzińca znajdującego się przed pierwszą z czterech Wielkich Bram do Wtajemniczeń dusza może podróżować prostą i mało pochyłą drogą w procesie nieskończonych inkarnacji.

Może też przyspieszyć swoją wędrówkę, opuścić drogę prowadzącą wokół góry i wspinać się po stromym zboczu zmierzając bezpośrednio do Zewnętrznego Dziedzińca. Taką możliwość stwarza wyłącznie oddanie własnego życia w służbie innym.

Wtenczas podróż ulega wielkiemu przyspieszeniu, od tego momentu ścieżkę do ostatniego Wielkiego Wtajemniczenia można przebyć w okresie zaledwie kilku inkarnacji. Dusza, która dotarła do Zewnętrznego Dziedzińca musi przysposobić się do przejścia przez Wielką Bramę pierwszego Wtajemniczenia. W tym celu musi pokonać pięć etapów, które przyswaja w jednym czasie, są to – oczyszczenie, panowanie nad myślami, kształtowanie charakteru, duchowa alchemia oraz stan trwania na progu pierwszej Wielkiej Bramy. Annie Besant ze szczegółami opisuje wszystkie te etapy oraz pokrótce zajmuje się następującymi po sobie czterema Wtajemniczeniami.