Zarzut apelacyjny w procesie karnym

W książce omówiono następujące zagadnienia związane z zarzutem apelacyjnym w celu wypracowania optymalnego standardu, jaki ten zarzut powinien spełniać:

wyjaśniono rolę i znaczenie zarzutu apelacyjnego w wielu szczegółowo omówionych płaszczyznach,
opisano generowanie przez zarzut apelacyjny innych elementów apelacji, tj. zakresu zaskarżenia i wniosku odwoławczego,
omówiono względne przyczyny odwoławcze z art. 438 k.p.k. i bezwzględne przyczyny odwoławcze z art. 439 § 1 k.p.k., które są wykorzystywane przez skarżącego do sfomułowania zarzutu apelacyjnego,
przedstawiono wpływ poszczególnych przyczyn odwoławczych z art. 438 k.p.k. i art. 439 § 1 k.p.k. na zakres zaskarżenia, a następnie omówiono te przyczyny pod kątem określenia na ich podstawie wniosku odwoławczego,
wyjaśniono, jak poszczególne uchybienia wskazane w art. 438 k.p.k. i art. 439 § 1 k.p.k. powinny zostać wykorzystane do formułowania zarzutu apelacyjnego oraz jakie warunki muszą zostać spełnione, aby w oparciu o te przyczyny zarzut apelacyjny został prawidłowo formalnie i trafnie merytorycznie skonstruowany,
podstawę zarzutu apelacyjnego z art. 438 pkt 2 k.p.k. omówiono pod kątem uchybień najczęściej występujących,
wyjaśniono, kiedy należy postawić wyłącznie zarzut obrazy przepisów procesowych, a kiedy samodzielnie zarzut błędu w ustaleniach faktycznych,
odrębnie omówiono zagadnienie dotyczące zarzutów alternatywnych; wskazano też układy procesowe, w których zarzuty alternatywne powinny zostać sformułowane,
przedstawiono również zagadnienie dotyczące dopuszczalności i skuteczności zarzutu apelacyjnego,
opisano czynności związane z analizą wyroku pod kątem poszukiwania uchybień stanowiących zarzut apelacyjny.
Atutem pracy jest starannie wyselekcjonowane orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz sądów apelacyjnych, które wyznacza kierunki praktyki polskich sądów karnych i przedstawia najistotniejsze orzeczenia według przyjętego podziału tematycznego.