Siódmy tom Utworów zebranych Mirona Białoszewskiego zawiera wiersze opublikowane w latach 1976–1980. Część początkową stanowią teksty nazwane przez poetę Balladami rzeszowskimi późniejszymi. Artur Sandauer wyeliminował je z debiutanckich Obrotów rzeczy. Są to: Słone rozstaje, Ballada o miejscu odartego konia, Motowidła odrzykońskie, Dukla Amaliowa; wszystkie pochodzą z początku lat pięćdziesiątych. Tylko Dukla Amaliowa, mająca kilka wariantów, znajduje się tu w wersji z roku 1975. Tę część książki dopełnia homoerotyczny poemat podźwiękujący echami romantycznej ballady – Sen – z roku 1970.
Główny trzon tomu, części druga i trzecia, gromadzi poezję z lat 1975–1979, drukowana w tomie Odczepić się i kilku wyborach poezji opublikowanych do roku 1980.