Monografia stanowi kompleksowe opracowanie dotyczące tzw. usług nielinearnych, czyli nowych form oferowania audycji audiowizualnych traktowanych jako konkurencyjne w stosunku do telewizji. Autorka przedstawia krytyczną analizę ram prawa Unii Europejskiej odnoszących się do świadczenia audiowizualnych usług medialnych na żądanie, pod kątem realizacji celów jednolitego rynku oraz wpływu na kształtowanie regulacji medialnych w państwach członkowskich.

Obok prezentacji aktualnego stanu prawnego i zestawienia wymogów prawa unijnego z rozwiązaniami przyjmowanymi w państwach członkowskich, liczne uwagi poświęcono ocenie przyjętej prawie przed dekadą regulacji i propozycjom jej zmian.