Książka Queerowe subwersje to pierwsza polskojęzyczna monografia literatury homotekstualnej pisana z perspektywy autorskiego rozumienia teorii queer.

Część teoretyczna wprowadza rozważania dotyczące statusu teorii queer, jej obecności w polskiej akademii i w świadomości pisarskiej, kwestii wpływu społecznego poprzez literaturę oraz nowej sytuacji recepcyjnej nie tylko w instytucjach okołoliterackich, ale także w „kulturze uczestnictwa”. Partie interpretacyjne przedstawiają przejście od psychologizacji ku socjologizacji prozy queerowej w powiązaniu z dokonującymi się zmianami społecznymi, queerowe przepracowania mitów (np. Sodomy, genezyjskiego, Don Juana), a także status homoseksualności w gatunkach zewnętrznych, takich jak „chicklit”, „powieść historyczna” (na przykładzie figury Władysława Warneńczyka) czy „literatura dla dzieci i młodzieży”. Omawiani pisarze należą zarówno do klasyki polskiego modernizmu (Witkacy, Gombrowicz, Andrzejewski, Stryjkowski), jak i do fazy postmodernistycznej (Witkowski, Kuczok, Jabłoński, Nasierowski i inni).