W wierszach Ewy Frączek naprzeciw siebie stoją nierówne siły. Słabsza, choć pewnie szlachetniejsza, to nieustanne czekanie na odmianę, na możliwość suwerennego wpłynięcia na własny los. Mocniejsza oznacza konieczność przylegania do określonych społecznie schematów zachowań, przemoc pełnienia ról: ściśle zdefiniowanych, uchwytnych dla ogółu.
Roman Honet