Wywiad-rzeka z profesorem Henrykiem Woźniakowskim, światowej sławy specjalistą i niekwestionowanym autorytetem w zakresie matematyki obliczeniowej, znanym w świecie naukowym jako współtwórca i autor wielu podstawowych twierdzeń teorii analitycznej złożoności obliczeniowej (information-based complexity, IBC) oraz badacz podatności zadań obliczeniowych zależnych od bardzo wielu zmiennych, którym zwykle towarzyszy tzw. klątwa wymiaru. W rozmowie z B. Kacewiczem i L. Plaskotą Profesor odpowiada na pytania dotyczące jego poglądów na matematykę i życie ze szczególnym uwzględnieniem okresu „Solidarności” i przemian ustrojowych lat 80. i początku lat 90. ubiegłego wieku, w których brał czynny udział. Profesor Woźniakowski jest absolwentem i od 1969 roku nieprzerwanie pracownikiem Uniwersytetu Warszawskiego oraz profesorem (obecnie emerytowanym) Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku.
Publikacja ukazuje się również w języku angielskim w formie e-booka.

To, co mnie interesuje, to badanie trudności obliczeniowych przy numerycznym rozwiązywaniu problemów ciągłych. […] złożoność obliczeniowa zadań ciągłych jest działem analizy, który ma swoje odmiany w zależności od przyjętych założeń. Jednak zawsze istotne jest, aby badać złożoność obliczeniową zadań, które pochodzą z zastosowań. W szczególności od dwudziestu paru lat zajmuję się zadaniami wielowymiarowymi. Zadania te charakteryzują się występowaniem bardzo wielu zmiennych, co sprawia, że często są bardzo trudne obliczeniowo, albo – jak obrazowo mówimy – podlegają „klątwie wymiaru”.