Niech żyje Meksyk

Niezrealizowane dzieło Siergieja Eisensteina miało być epizodyczną opowieścią o meksykańskiej kulturze i polityce. Rekonstrukcja filmu dokonana w 1979 roku przez Grigorija Aleksandrowa miała być w założeniu jak najwierniejsza oryginalnej wersji Eisensteina.
Na Jukatanie, wśród pogańskich świątyń, kapłańskich miast i ogromnych piramid, w królestwie śmierci, gdzie relikty przeszłości nieprzerwanie panują nad światem współczesnym - tu właśnie rozpoczynamy swą opowieść. Niczym symbol przeszłości, pożegnanie ze starożytną cywilizacją Majów, przesuwa się po ekranie posępna procesja pogrzebowa. Oglądamy kapłanów pogańskich świątyń, maski bogów - fantomów dalekiej przeszłości.
(fragment prologu filmu)

Film jest zbiorem sześć epizodów ukazujących tysiąclecie osobliwej kultury meksykańskiej. Eisenstein stworzył wstrząsający portret dramatycznego zderzenia pomiędzy starożytną cywilizacją Majów a hiszpańskimi konkwistadorami oraz obraz modernistycznej mitologii Rewolucji Meksykańskiej z początku XX wieku.