Juliusz Mieroszewski (1906-1976), dziennikarz, publicysta i pisarz polityczny. W początku lat trzydziestych rozpoczął pracę w Ilustrowanym Kurierze Krakowskim, specjalizował się w zagadnieniach niemieckich. W 1939 roku opuścił Polskę; służył w Brygadzie Strzelców Karpackich oraz 2. Korpusie. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Londynie. Od 1950 roku współpracował z Kulturą i wspólnie z Jerzym Giedroyciem tworzył i formułował program miesięcznika. Pisywał o polityce wschodniej, opowiadając się za porozumieniem z Ukrainą, Litwą i Białorusią, analizował sytuację w Polsce, co spotykało się w kraju z uwagą niezależnej opinii, oraz bieżące zagadnienia międzynarodowe; wielokrotnie powracał do kwestii polsko-niemieckiej. Jego publicystyka, która pełniła funkcję porte-parole Kultury, wzbudzała uznanie, ale wywoływała również, głównie na emigracji, sprzeciwy, których przyczyną był na ogół nonkonformizm i bezprecedensowość tego, co proponował. Od połowy lat sześćdziesiątych zbiory tekstów Mieroszewskiego, ogłaszanych w Kulturze, ukazywały się w formie książkowej nakładem Instytutu Literackiego.