Gargantua i Pantagruel

Kipiąca od rubasznego humoru opowieść o dynastii dobrych olbrzymów, królów krainy w Turenii.
Ich niekończące się uczty, żarty, komiczne fortele, pojedynki i bitwy, parodystyczne debaty z teologami,
prawnikami, filozofami i innymi ówczesnymi autorytetami są ciągle aktualną krytyką "świata oficjalnego"i jego najważniejszych instytucji.
Pisarz domaga się poszanowania tylko jednej zasady: "czyń, coć się podoba!".
Zawarte w powieści obrazy picia, jedzenia, trawienia, a także innych fizjologicznych czynności, weszły do skarbnicy światowej kultury.
Utwór napisany barwnym językiem, przekształcił prastare motywy literackie w wizję "świata na opak", która do dziś zdumiewa i fascynuje