Żywy płomień miłości zawiera objaśnienie czterech strof, które mówią o najbardziej zażyłym i najdoskonalszym zjednoczeniu i przeobrażeniu duszy w Boga.
W boskim zjednoczeniu dusza czuje się cała rozpalona i całe wnętrze ma zanurzone
w chwale i miłości, tak iż głębię jej istoty zalewają strumienie chwały, przepełniając ją rozkoszą, i odczuwa, że " z jej wnętrza płyną rzeki wody żywej ", o których mówił Syn Boży.