siążka jest pracą pionierską, po raz pierwszy bowiem podjęto próbę porównania związanych z postępem i modernizacją zjawisk zachodzących w tych dwóch, na pierwszy rzut oka, obcych sobie kulturowo i historycznie krajach. Teza, którą Autorka z powodzeniem udowadnia, brzmi:„modele kultury rosyjskiej i irańskiej wykazują podobieństwa typologiczne, a reakcja obydwu kultur na zderzenie z modernizacją jest determinowana przez wewnętrzne mechanizmy rozwoju i ochrony tożsamości kulturowej w dużo większym stopniu niż przez czynniki zewnętrzne". Niezwykle ciekawe dla filologów, a także dla kulturoznawców są tu refleksje Autorki nad znaczeniami słów, używanych przez grupy kulturotwórcze, refleksje na temat istoty języka i jego miejsca w systemie kultury, a także konstatacja, iż zetknięcie się kultur rosyjskiej i irańskiej z modernizacją zainicjowało zmiany w sferze wyobrażeń na temat rzeczywistości.
Z recenzji dr hab. Kingi Maciuszak, prof. UJ

Zarówno cel badań, jak i podporządkowane mu zadania badawcze wskazują na oryginalne i twórcze podejście do podjętej w rozprawie problematyki. Oryginalne jej ujęcie zostało dodatkowo wyeksponowane poprzez wprowadzenie perspektywy „przekładu kultur" - przejmowania znaków i związanych z nimi treści określonego obszaru kulturowego przez inną kulturę oraz związane z tego typu transgresją problemy. Ze względu na złożoność poruszanej w pracy problematyki, cel badawczy oraz wynikające z niego zadania Autorka posłużyła się kryteriami semiotyki oraz antropologii kulturowej i aksjologicznej, które osadziła na gruncie historii kultury.
Z recenzji prof. dr hab. Anny Raźny