Konstantyn Wielki zmienił losy świata.
Był człowiekiem sprytnym i okrutnym. Kazał zamordować swoich bliskich - syna i małżonkę. Sprawował kult pogańskich bogów, a jednocześnie chronił chrześcijan i pragnął zająć w Kościele miejsce „biskupa spoza zgromadzenia".
W końcu uczynił z prześladowanego chrześcijaństwa religię cesarską i sam na łożu śmierci przyjął chrzest.
Dlaczego uznał boskość Jezusa? Nawrócił się, czy uczynił pusty gest polityczny?
O kulisach największej rewolucji antycznych czasów barwnie pisze Max Gallo. Wytworne pałace oraz ubogie wioski - wszędzie tam toczy się historia Rzymian, rozświetlona chwilą, gdy „Galilejczyk zwycięża" a cesarstwo staje się Imperium Chrystusa.
Max Gallo, ur. w 1932 r. w Nicei francuski historyk, powieściopisarz, eseista i polityk włoskiego pochodzenia. Pierwsze jego prace poświęcone były problemowi totalitaryzmu, badał również dokumenty wojny domowej w Hiszpanii. Stopniowo odchodził od pracy dydaktyczno-naukowej, by zająć się twórczością literacką i działalnością polityczną. Uważany za niedoścignionego mistrza biografii. Jest autorem licznych prac monograficznych. Od maja 2007 roku jest członkiem Akademii Francuskiej. „Konstantyn Wielki. Imperium Chrystusa" to ostatni tom w serii „Rzymianie". Wcześniej ukazały się powieści: „Spartakus. Powstanie niewolników", „Neron. Panowanie Antychrysta", „Tytus. Męczeństwo Żydów" oraz „Marek Aureliusz. Męczeństwo chrześcijan".