Historia Polski XX wieku

Początek XX wieku przyniósł Polakom nadzieje na odzyskanie niepodległości po ponad stu latach niewoli. Utworzona po I wojnie światowej II Rzeczpospolita Polska nie przetrwała jednak długo. Jej posadami zatrząsł drugi wielki konflikt militarny, który – chociaż wygrany – nie przyniósł wolności. Odrodzone państwo stało się krajem satelickim ZSRR, a poszczególne ekipy rządzące stale zabiegały o przychylność Moskwy. Najwymowniejszym symbolem uzależnienia gospodarczego stało się reglamentowanie żywności, a z czasem i innych produktów. Nie obyło się również bez znaczących przemian społecznych, które były wynikiem m.in. powiększającej się liczby ludności miejskiej i rosnącej w siłę nowej klasy robotniczej. Mimo przeciwności społeczeństwo potrafiło wywalczyć niezależność. Po odzyskaniu suwerenności w 1989 roku Polacy wreszcie poczuli się gospodarzami we własnym kraju. Koszty transformacji ustrojowej były wyjątkowo wysokie, ale w rezultacieopłacalne. Dzięki staraniom nowych władz w stosunkowo niedługim czasie Polska stała się członkiem najpierw Paktu Północnoatlantyckiego, a potem Unii Europejskiej. Wstąpienie do struktur tej ostatniej stało się olbrzymią szansą na unowocześnienie kraju.