Młodzieńczy dramat poetycki Karola Wojtyły, napisanych w 1940 r.
To historia biblijnego Hioba z całą swoją dramaturgią, ale z drugiej strony opowieść o człowieku, który pozostaje wierny Bogu mimo spadających nań nieszczęść. Poznaje wyzwalający sens Jego krzyża, Jego ofiary. To symbol cierpiącej Polski, ale i cierpiącej ludzkości.
Nagrodą jest zmartwychwstanie ukazane przez wizję krzyża i Chrystusa Zmartwychwstałego.