Praca jest monografią poświęconą Centralnej Agencji Fotograficznej (CAF). Instytucji stworzonej do dostarczania fotografii prasie.
Obejmuje całokształt spraw związanych z „drogą zdjęcia od wydarzenia do czytelnika”. Opisuje tworzących ją ludzi – fotoreporterów, dziennikarzy, politycznych decydentów. Przedstawia zróżnicowane mechanizmy, które regulowały proces, którego finalnym efektem była publikacja zdjęcia. Czasem następowała ona wiele lat po jego wykonaniu. Przedstawione zostało funkcjonowanie wieloszczeblowej cenzury, wpływ rządzącej monopartii czy tajnej policji politycznej. Znalazły się w niej niepublikowane wcześniej zdjęcia. Odtworzone zostały też kulisy powstania i nieoczywiste losy niektórych dobrze znanych fotografii.
Ramy czasowe publikacji obejmują okres powojenny oraz próbę adaptacji agencji do nowej rzeczywistości w pierwszych latach 90-tych XX wieku.
Publikacja jest skróconą i uzupełnioną wersją pracy doktorskiej obronionej przez autora w Instytucie Historii PAN w 2019 r.