W 1951 roku Mises wydał znakomity artykuł, w którym podsumował system cen w kapitalistycznych systemach gospodarczych. W "Zysku i stracie" wyjaśnia, w jaki sposób rachunkowość kosztów jest kluczową instytucją wykrywającą marnotrawstwo społeczne, zapewniającą kierowanie zasobów na najbardziej cenione cele oraz w jaki sposób przedsiębiorcy reagują na sygnały cenowe. Jego prezentacja jest systematyczna, bezlitosna, logiczna i ostatecznie niszczycielska dla przeciwników mechanizmu zysku i straty. Autor wyjaśnia, z czym borykają się przedsiębiorcy w gospodarce rynkowej i dlaczego żadna biurokratyczna instytucja nie jest w stanie powtórzyć procesu prób i błędów, który stanowi serce systemu rynkowego. W swojej analizie włącza rolę konsumenta jako ostatecznego arbitra tego, co jest produkowane i dystrybuowane. Za prezentacją Misesa kryło się palące pragnienie przekonania nie tylko świata, ale w szczególności uczestników spotkania Towarzystwa Mont Pelerin, którzy, jak podejrzewał Mises, tracili kontakt z podstawowymi prawdami o porządku rynkowym. Wielką zaletą tego eseju jest jego zwięzłość i pasja. Wyjaśnia działanie tego, o czym większość ludzi nigdy nie myśli ani nie uważa za oczywiste. Absolwenci ekonomii od wielu lat cenią ten esej jako najlepsze podsumowanie technicznej strony rynku.
