Publikacja poświęcona jest życiu i działalności duszpasterskiej prawosławnego księdza, św. Bazylego Martysza. Ksiądz Bazyli urodził się 20 lutego 1874 roku w Szechowicach, na Ziemi Chełmskiej. W młodości odbył swą pierwszą podróż do Stanów Zjednoczonych. W 1897 roku ukończył Prawosławne Seminarium Duchowne w Chełmie, zaś w 1900 roku ożenił się z Olgą Nowik, a następnie przyjął święcenia kapłańskie. Wkrótce po tym wyjechał ponownie do Ameryki, gdzie przez dwanaście lat (w tym pięć lat na Alasce) pracował jako misjonarz. W 1912 roku powrócił wraz z rodziną – żoną i czworgiem dzieci do Polski i zamieszkał w Sosnowcu. Po wybuchu I wojny światowej został przymusowo ewakuowany do Rosji, skąd powrócił dopiero w 1919 roku. Jesienią tego roku podjął służbę w Wojsku Polskim, a dwa lata później objął stanowisko naczelnego kapelana wyznania prawosławnego Wojska Polskiego, w stopniu pułkownika. Po przejściu na emeryturę w 1934 roku zamieszkał w rodzinnym Teratynie, gdzie w nocy 4 maja 1945 roku poniósł męczeńską śmierć. W czerwcu 2003 roku, decyzją soboru biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, został kanonizowany jako jeden z Męczenników Ziemi Chełmskiej i Podlaskiej.