Niniejsza praca poświęcona jest złożeniom rzeczownikowym w języku duńskim, czyli takim, których ostatnim członem jest rzeczownik. W części teoretycznej została omówiona terminologia związana z tą problematyką, ponieważ konieczne okazało się uściślenie wielu terminów. Celem pracy jest wewnątrzstrukturalna analiza semantyczna w/w złożeń. Jako wynik analizy zbudowany został semantyczny model struktury złożeń. W pracy omawiane są złożenia egzocentryczne, koordynatywne, apozycyjne oraz determinatywne. Analizie semantycznej poddano złożenia apozycyjne oraz determinatywne. W pracy przedstawiono powstały w czasie analizy model struktury semantycznej duńskich złożeń, który może mieć zastosowanie również w przypadku złożeń w innych językach germańskich. Wiele miejsca poświęcono interpretacji semantycznej złożeń oraz roli parafrazy. Głównym celem pracy była analiza relacji semantycznych zachodzących między członami danego złożenia oraz stworzenie modelu struktury semantycznej złożeń rzeczownikowych w języku duńskim.