Sadzę, że mocny program socjologii, którego podwaliny położone zostały w tej książce, jest jedyną systematyczną teoretyczną próba, by uczynić znaczenia czymś centralnym dla makrosocjologii nowoczesności. Nie sadzę jednak, by nie było innych, bardzo poważnych i bardzo twórczych wysiłków w tym samym kierunku. William Sewell, Jr, Viviana Zelizer, Robin Wagner-Pacifici i Michele Lamont to tylko najbardziej wybitne postaci spośród tych, które zapoczątkowały równoległe wysiłki zbadania względnej autonomii głębokich znaczeń, podtrzymujących życie wewnętrzne tak zwanych materialnych struktur społecznych w dzisiejszych czasach. Ponieważ wysiłki te czerpią z tych samych źródeł – prac Clifforda Geertza, Mary Douglas, Emile’a Durkheima i Talcotta Parsonsa – istnieje wiele znaczących homologii pomiędzy naszymi wspólnymi staraniami.
z Wprowadzenia Jeffreya C. Alexandra, s. X