Ks. Robert Hugh Benson, katolicki kaznodzieja, apologeta i pisarz urodził się 18 XI 1871 roku jako syn anglikańskiego arcybiskupa Canterbury - najważniejszego hierarchy Kościoła Anglii. Po ukończeniu szkoły w Eton, studiował kulturę klasyczną i teologię anglikańską na uniwersytecie w Cambridge; w roku 1895 został pastorem.

Wątpliwości co do słuszności protestanckiej doktryny skłoniły go do nawrócenia się do Kościoła rzymskiego, do którego został przyjęty 11 IX 1903 roku. Nawrócenie wybitnego kaznodziei i syna duchowego zwierzchnika anglikanizmu wywowało duże wrażenie w Anglii (był to pierwszy taki przypadek od trzystu lat).

Odbył dodatkowe studia w Rzymie i przyjął 12 VI 1904 roku święcenia kapłańskie, po czym udał się do Cambridge, gdzie zajmował się pracą duszpasterską i pisarstwem. Głosił wykłady w Irlandii, kazania w Rzymie i Stanach Zjednoczonych, nawracając licznych protestantów. W roku 1911 został obdarzony tytułem prałata przez św. Piusa X. Zmarł 14 X 1914 roku.

Za sprawą niedługiego życia nie osiągnął takiej sławy jak inni katoliccy pisarze angielscy jego czasów, np. Chesterton. Mimo to stał się nader zasłużonym autorem blisko trzydziestu wartościowych dzieł literackich.

Jego książki mają niebagatelne znaczenie dla współczesnej kultury katolickiej, gdyż poruszana tematyka i przytaczane zagadnienia nie utraciły swej aktualności i są trwałym dziedzictwem myśli katolickiej. Tożsamość wiary i relacje Kościoła do świata, podejmowane z rozmachem i precyzją, wyrażają solidną wiedzę i gorący zapał autora, a u ich podstaw leży umiłowanie Boga i Kościoła oraz czerpanie z doświadczeń trudnego okresu poszukiwania prawdy i nawrócenia do Kościoła katolickiego.