Publikacja prezentująca twórczość rosyjskiego nowelisty i dramaturga, którego książki należą do podstawowego kanonu literatury światowej. Wybór opowiadań wydanych z okazji 150 rocznicy urodzin Antoniego Czechowa. Opowiadania, znane i mniej znane, zostały pogrupowane w czterech działach („Dzieci”, „Kobiety i miłość”, „Śmierć i choroby”, „Świat fantastyczny”), wybór obejmuje najczęściej podejmowane przez Czechowa tematy. Utwory doskonale pokazują właściwe Czechowowi połączenie humoru, satyry, ironii i refleksji, często osadzonych w klimacie społecznej interwencji. Krótkie formy prozatorskie stanowią najlepszą ilustrację talentu rosyjskiego pisarza, który w kilku zaledwie rysach potrafił precyzyjnie oddać sedno poruszanej problematyki. Antoni Czechow (1860–1904) urodził się w Taganrogu (nad Morzem Azowskim). Ukończył studia medyczne w Moskwie (1884). Już jako student medycyny publikował utwory humorystyczne i satyryczne, np. „Śmierć urzędnika” (1883) czy „Kameleon” (1884), łączące liryzm z ironią. Teatrem interesował się od młodzieńczych lat. Przez całe życie pisał felietony teatralne oraz opowiadania z życia rosyjskiej sceny. Jego pierwsza sztuka, jednoaktówka „Płatonow”, została wystawiona w Moskwie, w 1881 r. Dopiero premiera „Mewy” (1898) przyczyniła się do rozgłosu Czechowa. Trzy kolejne sztuki pisane na zamówienie MChaT-u („Wujaszek Wania”, „Trzy siostry”, „Wiśniowy sad”) są one do dzisiaj najbardziej znanymi utworami Czechowa.