Najpiękniejsze wiersze, słynne scenki z kabaretu „Zielona Gęś” i nie mniej popularne „Listy z fiołkiem”, pisane po wojnie do „Przekroju”, wypełniają ten tom poezji i drobnej prozy przedwcześnie zmarłego geniusza. Jest śmiesznie, że boki zrywać, ale i lirycznie, do namysłu. Kunsztownym, rytmicznym frazom towarzyszą „bezużyteczne światłobzdrynie” .