Trzeci tomik zawierający przekład hymnów Rygwedy autorstwa znakomitej badaczki starożytnej literatury sanskryckiej, Joanny Jurewicz. Rygweda to zbiór 1028 hymnów poświęconych bogom, ułożonych w najstarszej formie sanskrytu przez indoeuropejski lud, który nazywał siebie Arjami, a który w pierwszej połowie drugiego tysiąclecia p.n.e. przełęczami Hindukuszu spływał na tereny dzisiejszego Pakistanu. Rygweda jest jedną z czterech Wed (dosłownie „wiedza”), które należą do najstarszych zabytków literackich ludzkości.
Niniejszy tom jest przekładem III księgi, a właściwie „kręgu” (mandala) Rygwedy, należącego do tzw. kręgów rodzinnych. Stanowią one trzon Rygwedy, wokół którego, niejako koncentrycznie, jak sugeruje nazwa „krąg”, układają się coraz młodsze księgi: dziewiąta, ósma, pierwsza i dziesiąta.
W Kręgu III dominują hymny do Ognia (1–29) i do Indry (30–53). Hymny 54–57 poświęcone są Wszystkim Bogom, hymn 58 – Dwóm Konnym (Aświnom), hymn 59 – Mitrze, 60 – Mistrzom (Rybhu) i Indrze, 61 – Zorzy, w hymnie 62 wzywani są różni bogowie: Indra i Waruna (1–3), Pan Słowa Świętego (Bryhaspati, 4–6), Żywiciel (Puszan, 7–9), Budziciel (Sawitar, 10–12), Soma (13–15), Mitra i Waruna (17–18).