W połowie XV wieku Burgundia była klejnotem Europy; bogata i potężna, bezsprzecznie stanowiła centrum świata, który jeszcze nie wkroczył w epokę cywilizacji.
W tej epoce wojen i szaleństwa żyła Asza. Urodzona w burzliwych czasach, dorastając w błocie żołnierskiego obozowiska, w wieku zaledwie ośmiu lat zabiła dwóch dorosłych mężczyzn. Była piękna, pomimo zeszpeconej szramami twarzy. Jeszcze przed ukończeniem dwudziestu lat stanęła na czele potężnej armii najemników. Słuchając świętego głosu, zwyciężała w krwawych bitwach i osiągnęła pozycję, jakiej nie zdobyli nawet najsławniejsi bohaterowie legend.
W czasach gdy imperia i sojusze bezustannie się zmieniały, gdy obok Chrystusa powszechnie czczony był byk Mitry, z Afryki nadciągnęła wielka chmura, która zakryła słońce: przybyli Wizygoci ze swymi straszliwymi machinami, napędzanymi magiczną siłą, stworzoną przez jakąś - do dziś nieznaną - wiedzę. Całą swoją niepowstrzymywalną potęgą ruszyli ku bogatej Burgundii, prowadząc cywilizację w nieznanym i nieoczekiwanym kierunku. Wraz ich najazdem narodziła się na popielisku Przeznaczenia niezrównana wojowniczka, zdobywając się na czyny, których nikt by się nie spodziewał po kobiecie.