Upadki z niskiej wysokości

Usłysz mnie. Wysłuchaj mnie. Kiedy zawracałem myślą ową do Ciebie, do Matki Mojej Boskiej, któraś po prawdzie byłaś wszędzie, ale najczytelniej tutaj, na wałach wiślanych, gdzie wędrowałem już jako dziecko, po ubitym skrzącym się śniegu a potem wracałem na Azory, na jednej nodze, z miejskiej podróży i mógłbym przysiąc, że mijaliśmy się setki razy na szkolnych korytarzach nie zwracając na siebie uwagi. Usłysz mnie. Wysłuchaj mnie. Módl się za mną. Niska wysokość to wewnętrzna sprzeczność. Marcin Pawlik doskonale o tym wie, dlatego nieustannie bawi się z czytelnikiem, mieszając rejestry, zderzając ze sobą to, co pozornie do siebie nie przystaje. Chłopiec z miasta smogu zadaje się tu z Matką Boską (a nawet z Matkami Boskimi) na różne sposoby, nieustannie upada w miłość, choć wciąż sobie powtarza, że miłość nie jest niczym przyjemnym. Czy taki upadek boli? Czytajcie, a będzie wam dane słowo za słowem. Marcin Pawlik (ur. 1978) – politolog, radca prawny, basista. Członek formacji muzycznej Ruch Taki Jak Zwykle. Czynny kadrowicz Reprezentacji Polskich Pisarzy w Piłce Nożnej. Autor książek poetyckich Deklinacja nic (Lokator 2009), Bunt na jeziorach (Lokator 2012) oraz Bajkonur (Lokator 2017). Znów stacjonuje w Krakowie.