Jedenastoletnia Melody ma fotograficzną pamięć. Jej głowa jest jak kamera, która zawsze nagrywa. I nie ma funkcji kasowania. Jest najinteligentniejszym dzieckiem w szkole - tyle, że nikt o tym nie wie.

Gdyby potrafiła mówić, mogłaby opowiedzieć ludziom, jak wiele rozumie. Ale ona nie potrafi mówić. Nie potrafi chodzić. Nie potrafi pisać. W końcu pojawił się ktoś, kto umożliwił Melody komunikowanie się z otoczeniem. Jednak nikt - poza jej rodzicami - nie był gotów na to co miała do powiedzenia.
Tylko w mojej głowie to piękna opowieść o odkrywaniu innych perspektyw widzenia świata. O zrozumieniu. O wykluczeniu. O miłości.

Książka Sharon M. Draper przez dwa lata utrzymywała się na liście bestsellerów New York Times.

Historia Melody uderzyła we mnie tym mocniej, że w moim otoczeniu znajduje się osoba z porażeniem mózgowym. I szczerze Wam powiem, że jest fantastycznym człowiekiem - pogodnym, otwartym, bystrym. Niczego jej nie brakuje, choć choroba pozostawiła jej drobne zmiany fizyczne. Tylko czy to ważne? Można by powiedzieć, że to tylko książka. Ale jak bardzo szczera i prawdziwa! Jak mocno przepełniona emocjami! Jak podobna do prawdziwego życia!
Ruda recenzuje

Bardzo polecam Wam tę książkę! Każdy powinien ją przeczytać, bo jest naprawdę piękna (brak mi słów, by określić ją inaczej.
Sia - Między brzegami

Niezwykła opowieść pozwoli nie tylko lepiej zrozumieć niepełnosprawnych, ale i inaczej spojrzeć na własne słabości oraz poszukać dróg ich pokonania. Myślę, że obowiązkowo powinni po nią sięgnąć wszyscy rodzice dzieci niepełnosprawnych, ich opiekunowie, nauczyciele. Lektura będzie doskonałym materiałem na lekcje etyki na wszystkich poziomach kształcenia.
Anna Sikorska