„Trzy pierścienie” to łączący różne gatunki osobisty esej o wygnaniu, opowieści i losie. Daniel Mendelsohn, amerykański pisarz i filolog klasyczny, splata rozważania o „Odysei” z dziejami trzech autorów-wygnańców (F. Fénelon, E. Auerbach, W. G. Sebald) i własną historią rodzinną. Tytułowe trzy pierścienie okażą się nie tylko przedmiotem, ale i klamrą tej niezwykłej książki. Warto się o tym przekonać, idąc za Mendelsohnem szlakiem wszystkich jego Odyseuszów.
„Na pytanie, o czym traktują «Trzy pierścienie», można by dać odpowiedź ogólną i niejasną: o cywilizacji, o historii, o podróży, o wygnaniu, o pisaniu. Albo też bardzo konkretną: o nazizmie i o wieku XX, o nauce greki i pracy intelektualnej, o Erichu Auerbachu, François Fénelonie i W. G. Sebaldzie. O Prouście, czasie i przestrzeni. O rodzinie. I każda z tych odpowiedzi będzie prawdziwa, a tym samym żadna nie odda istoty rzeczy” – dr hab. Jacek Hajduk
