Torańska i Kultura

Biografia zawodowa Teresy Torańskiej (1944–2013) bardzo dobrze oddaje dylematy niezależnych dziennikarzy w Polsce, szczególnie w okresie PRL-u. Już tytuły, bodaj najbardziej znanych jej książek: Oni (1985) i My (1994), symbolicznie wyznaczają domenę polityki i biografii polityków jako ważny element jej publicystyki. Torańska podkreślała, że rozmowa stanowi podstawę dziennikarstwa informacyjnego i interpretującego. Gdy wyjechała z Polski, w 1986 roku, rozpoczęła nagrywanie rozmów z Jerzym Giedroyciem, ich bohaterką jest także Zofia Hertz. Oboje opowiadają Torańskiej, z wieloma dygresjami, historię Instytutu Literackiego w Paryżu, podsumowując niejako 40-lecie istnienia. Rozmowy nie ukazały się drukiem, choć w swoim czasie mogły być rewelacją, bowiem Giedroyc wierzył (jak rzadko) w sens tej rozmowy.
Książka zawiera te rozmowy, a także charakterystyki autorów „Kultury”, przygotowane przez Torańską, korespondencję z Giedroyciem i Hertz, rozmowy opublikowane na łamach „Kultury”. To specjalne ślady związków Torańskiej z kręgiem Giedroycia, potwierdzające ich wspólne priorytety: niepodległość Polski i wolność w każdym jej wymiarze, odpowiedzialność za słowo.

XXXIII tom serii „W kręgu paryskiej KULTURY”