Najliczniejszymi pojazdami pancernymi Wojska Polskiego we wrześniu 1939 roku były tankietki. Były to małe pojazdy gąsienicowe uzbrojone w karabin maszynowy wz. 25, dysponujące pancerzem o grubości do 19 mm (TKS). Ich głównym zadaniem było prowadzenie rozpoznania i w ograniczonym zakresie wspieranie własnych wojsk w operacjach zaczepnych i obronnych. W zasadzie nie były przewidziane do prowadzenia samodzielnych działań bojowych, lecz we wrześniu 1939 roku ich załogi były wielokrotnie zmuszone do podejmowania walki z piechotą i pojazdami pancernymi Wermachtu.