Książka poświęcona Janoschowi, barwnej postaci kultury literackiej krajów języka niemieckiego, najsłynniejszemu obywatelowi dawnego i dzisiejszego Zabrza. Monografia stara się zweryfikować prawdziwość antonimicznych ocen Janoscha wyjętych z recenzji jego twórczości, z jednej strony gloryfikujących, w stylu: król literatury dla dzieci; prekursor nowego stylu ilustracji; demaskator mitów; Ślązak, marzący o dalekiej podróży i uniwersalnym świecie dobra i prostego widzenia rzeczy; uosobienie i ikona śląskiej rozmaitości kulturowej, z drugiej zaś – głosów krytycznych innych autorów, znawców śląskiej tożsamości, obruszonych dobitnością, cynizmem i pogardą Janoscha dla śląskiego rodu: ptak kalający własne gniazdo; bezlitosny szyderca; prześmiewca; kpiarz; obrazoburca.