Monografia jest poświęcona centralnemu zagadnieniu myśli Junga, tj. teorii Jaźni. Autor sięga po źródłowe teksty Junga, omawiające znaczenie tego archetypu oraz problem integracji psyche, dążenia do łączenia przeciwieństw i doświadczenia inspirujące proces indywiduacji. Porusza aspekty psychologiczne, filozoficzne i religijne teorii Jaźni, odwołując się także do współczesnych autorów polskich, którzy zajmują się badaniami myśli Jungowskiej.