Danuta M. Piekut-Brodzka, pracownik naukowy (profesor warszawskich i pozastołecznych uczelni), znana jest z licznych publikacji poświęconych tematyce warunków życia różnych grup społecznych i udzielanego im wsparcia socjalnego. Od wielu lat interesuje się problematyką dworu polskiego jako zjawiska gospodarczego, społecznego, historycznego i kulturowego. Zwłaszcza pasjonuje ją świat ogniskujący się w mianie: „dwór polski - wiejski”. Zgromadzone przez nią materiały źródłowe (antykwaryczne i współczesne), stare dokumenty, ryciny, rękopisy, zdjęcia - przybrały postać opracowania książkowego. Autorka przedstawia w nim świat dworu widziany w dwóch perspektywach: sfery mentalnej i materialnej. Podkreśla to, co nie wybrzmiało w dotychczasowych publikacjach o dworach i dworkach: dwór polski, to dwór wiejski. Na kartach tej książki ożywa, poprzez myśli i fakty charakterystyczne dla epoki dworów, świat miniony. Jest to świadectwo życia codziennego mieszkańców dworu i zespolonego z nim otoczenia wiejskiego, miejscami sentymentalne, ale równocześnie zakorzenione w konkrecie ówczesnej rzeczywistości. Życie we dworze skupiało się wokół prac folwarcznych, pozostających pod rządami praw przyrody. Przepojone było tożsamością szlachecką, eschatologią, religijnością, identyfikacją z mikrokosmosem rodowego majątku.